Mephisto door Klaus Mann (bewerking Paul Binnerts)

We zijn in de jaren ’20 van de vorige eeuw. Hendrik Höfgen is toneelspeler en start zijn carrière in Hamburg. Al snel groeit hij uit tot een provinciale grootheid. Hendrik is een man met grote ambitie. Alles moet wijken voor zijn carrière. Hendrik weet dat het theatergezelschap op hem leunt en dat maakt dat hij eisen kan stellen. Bijv. welke rollen hij speelt en wie er wat speelt.

Hendrik wil echter hogerop. Hij heeft door zijn netwerk beschermers gevonden die hem aanbevelen bij het theaters in Berlijn.

Hendrik wordt aangenomen en vertrekt naar Berlijn. Binnen 14 dagen heeft Hendrik met zijn charme de belangrijkste mensen van het theater voor zich ingenomen. Ook het Berlijnse publiek valt voor Hendrik Höfgen. Hij maakt carrière in Berlijn, ook bij de film en het gaat hem voor de wind. Zijn rollen zijn vaak die van een satanische komediant welke hij door zijn meedogenloosheid en manipulerend karakter uitstekend kan spelen.

In zijn zucht naar roem en door zijn ambitie ontgaat het Hendrik volkomen dat Duitsland aan het veranderen is. De nationaal-socialisten en Hitler krijgen steeds meer voor het zeggen. Hij is stomverbaasd als anderen vanwege de dreiging naar Amerika vertrekken.

Hendrik Höfgen bevindt zich in het buitenland als de “Führer” rijkskanselier wordt. Pas dan beseft Hendrik wat er werkelijk aan de hand is en hij is doodsbang. Hij herinnert zich met wie hij omging en vermoedt dat zij hem als niet trouw aan Duitsland zullen bestempelen. Een toneelspeelster die ontzettend verliefd is op Hendrik redt hem echter. Hendrik kan onder bescherming van Nazi officier Hermann Göring terug naar Duitsland. En zo raakt Hendrik langzamerhand verstrikt in de kliek van de hoge nationaal-socialistische kringen en viert triomfen…… Uiteindelijk wordt hij Intendant van het Theater in Berlijn.

Hendrik is een “meeloper” met grote ambitie. Zijn carrière is belangrijker dan wat ook, en daarvoor mogen zelfs slachtoffers vallen. Alles is immers geoorloofd als het gaat om het streven naar het onbereikbare. Hendrik is niet de man die de trekker van het geweer overhaalt, niet de man die voorop loopt in demonstraties, niet de man die anderen aanspreekt op laakbaar gedrag. Hij is de man die zijn hoofd omdraait als er iemand wordt neergeschoten, die zwijgt als er gesproken zou moeten worden, die probeert zijn eigen leven invulling te geven zonder zich af te vragen wat dat voor anderen betekent. Mensen zoals Hendrik, zijn er miljoenen. Ze lopen mee met de rest, steken hun hoofd niet boven het maaiveld en profiteren van de situatie door er zo goed mogelijk gebruik van te maken.

Regie: Jan Beeren
Speeldata: 2, 3, 4, april 2010

Spelers:
Karel van Koppen: Hendrik Hofgen
Pien van Dael: Angelika Siebert, Dora Martin, Juliette Martens
Edwin Edel: Otto Ulrichs, Hans Miklas, Herman Goering
Jose de Jong: Barbara Bruckner, Lotte Lindenthal
Anja van Mourik: Mirjam Horowitz, Nicoletta von Niebuhr, Mw. Bruckner
Peter Piek: schrijver/ verteller Klaus Bruckner, Theophile Marder
Guus Schaarman: Gotsschalk Kroge, Thomas Bruckner